Camino Geira Romana

 dag 6
 vrijdag 31 mei 2019

Castro Laboreira naar Cortegada dat is de etappe van vandaag. Gezien de te verwachte warmte vandaag erg vroeg vertrokken.

Kerk Castro Laboreiro

Wonderwel ging het begin van deze etappe gedurende bijna 2,5 kilometer langzaam bergaf. Uitzonderlijk want bijna altijd begint een etappe met een stevige klim. Maar niet getreurd de klim kwam al was het heel geleidelijk en over een goed begaan bar pad. De route ging door een vrij open gebied met links en rechts wat bosjes en struikgewas. Ook was, daar waar het pad door het gehucht Vido ging, het pad voorzien van een stevige beton laag. Na ongeveer 4 kilometer werd het dorpje Portelinha bereikt en doorkruist, precies op het punt waar het dorp wordt verlaten passeert men het hoogste punt van deze camino nl.1100 meter. Vanaf het hoogste punt volgde een lange afdaling naar de Spaanse grens. Het pad naar beneden was tevens de beek naar beneden, nat modderig en rotsachtig. Zonder het te merken of maar enige markering op te merken ben ik onder aan de helling weer Spanje binnengelopen en vanaf nu blijven we in Spanje. Meteen na de grens ging het weer gestaag berg op over een kilometers lange asfaltweg, een weg met weinig schaduw en de temperatuur begon nu in de nog vroege morgen weer behoorlijk op te lopen. Na 3,5 kilometer werd het hoogste punt bereikt en ging het heel geleidelijk naar beneden tot in het dorpje Monterredonde. Tijd voor een korte pauze en weer verder na 9,4 kilometer werd het gehucht San Amaro bereikt. In San Amaro is een bar dus ook koffie. Nog even met de barman gebabbeld, een stempel gescoord en weer op pad voor de laatste 13 kilometer. In het begin nog over asfalt maar na ongeveer 1,5 kilometer over onverharde paden en wegen. De route ging over een vrij vlak stuk door een groot en dicht begroeid bos naar de Ermida da Portela. Vanaf dit punt volgde er een zeer lange afdaling en via

Ermida San Xusto

de Ermida of Xan Xusto en het industriegebied van Trado werd de doorgaande weg naar Cortegada bereikt. Het ging nu over de brug over de Rio Deva en een naast de doorgaande weg gelegen zandpad naar een tunnel onder de doorgaande weg door. Gezien de temperatuur die inmiddels de 25 graden ver had overschreden even een stop gemaakt en flink gedronken. De tocht ging nu verder over een goed begaanbaar pad midden door een bos en tussen hoge varens door. Na ongeveer 1 kilometer liep het pad paralel aan de Rio Minho en zou dit blijven doen tot bijna in Cortegada . Vanaf dit punt was het pad niet meer vlak maar ging het constant stevig op en af met een stevige klim naar Vilanova da Barca. In dit dorp bij de Andreas bron

Andreas bron

werd de watervoorraad aangevuld en heb ik me zelf stevig verfrist. Vol goede moed weer verder en na de zoveelste korte steile klim besloot ik, met nog 2,5 kilometer te gaan, om maar eens een lange pauze te maken. Een mooi plekje onder de bomen gezocht, helemaal in de schaduw, daar met rugzak e.d. een mooi bedje gemaakt en het moede lijf neergelegd. Mensen wat heb ik daar liggen knoeren, ongelooflijk. Ik werd wakker gemaakt door een aantal mieren die het nodig vonden om over mijn benen te gaan lopen. Keek op mijn horloge en het bleek dat ik daar 2 uur heb liggen slapen. Wat drinken, de rugzak om en fris en monter op pad voor het laatste stuk.

Thermen de Cortegada

Na de thermen van Cortegada te zijn gepasseerd werd al snel in het stadje mijn overnachtingsplek bereikt. Pensión Buena Vista.

Buena Vista Cortegada

Het eerste was een lekker koel glas bier. Na het inchecken het dagelijkse ritueel en naar beneden om op het terras met airco aan de koffie te gaan. De temperatuur bij aankomst was 35 graden en dat was het nu 2 uur later nog steeds.

Straks om 21.00 uur kan ik eten en daarna en lange nacht want voor morgen staat er een zeer korte etappe gepland, 15 kilometer. Dus een later vertrek.

Tot morgen,

Frans.

Castro Laboreira - Cortegada

Afstand: 31,1 km.

Gem. loopsnelheid: 4,8 km/u.

Gem. overall: 3,3 km/u.

Looptijd: 6.29 uur.

Pauze: 2.58 uur.

Tijd onderweg: 9.27 uur.

Vertrek: 5.50 uur.

Aankomst: 16.17 uur Portugese tijd, 17.17 Spaanse tijd.

Meters omhoog: 434 meter.

Meters omlaag: 1267 meter.

Hoogste punt: 1100 meter laagste punt 50 meter.

Temperatuur bij vertrek: 14 graden.

Temperatuur bij aankomst 34 graden.

Een zeer zonnige en bloedhete dag.

Camino Geira Romana

 dag 5
donderdag 30 mei 2019

Voor de dag van vandaag stond er een stevige wandeling op het touw. Nl. van Lobios naar Castro Laboreiro . Vandaag verplaatsen we ons weer van Spanje naar Portugal. Ik had het geluk dat de bar die bij hotel Lusitano hoort al om 06.30 uur open was zodat ik nog even een ontbijt kon scoren en niet met een lege maag op pad moest.

Na het verlaten van Lobios, in een frisse morgen, gaan we na ongeveer 1 kilometer de Rio Limia over.

Rio Limia

Direct na de brug in de buurt van een tankstation gaat achter het tankstation een zeer smal en onduidelijk pad omhoog. Het was even zoeken waar precies de richting aanwijzer stond maar dankzij een vriendelijke pompbediende zat ik meteen op het goede spoor. Na over dit sterk stijgend pad te zijn gegaan en de doorgaande weg te zijn overgestoken belandde ik na 3 kilometer in het dorpje A Feira Vella. Direct na het doorkruisen werd de asfalt weg weer verlaten en ging het verder over onverharde paden met een zeer dichte begroeiing. Na zig zag door O Casal te zijn gelopen weer terug op de doorgaande weg en werd na 5,5 kilometer een wat groter dorp, Entrimo bereikt.

Kerk Entrimo

Vanaf de kerk in Entrimo was de route even zeer onduidelijk, geen duidelijke beschrijving in het boekje, geen bewijzering en ook mijn GPS was even de weg kwijt. Bovendien was er geen mens op straat om iets te kunnen vragen. Na even rond gelopen gekeken te hebben werd er eindelijk een aanwijzing gevonden en kon ik weer verder.

Horeo's of te wel graanschuren.

Na een afdaling van 600 meter volgde een lange steile beklimming over een afstand van 4 kilometer ging het omhoog van 460 naar 790 meter. Na door A Perreira te zijn gelopen kwam ik, na 2 kilometer, terecht in een zeer verlaten en zeer rotsachtig gebied, het leek wel een woestijn.

Door de lokale bevolking wordt dit gebied een maanlandschap genoemd. Een lange grindweg door een volledig doods landschap bezaaid met enorme rotsblokken zonder enige begroeiing, terwijl de koperen ploert steeds hoger en warmer aan de hemel kwam.

Gelukkig was de doortocht maar 3 kilometer. Na 3 kilometer ging er een zeer smal en onduidelijk pad naar links en steil naar beneden. Bij het naar links gaan werd de grens tussen Spanje en Portugal overschreden en was ik weer in Portugal. Op het einde van het pad kwam ik uit bij de kapel van Ameixoeira. Tijd voor pauze.

Kapel Ameixoeira

Me genesteld onder het afdak van de kapel en daar wat gegeten en gedronken en even de oogjes dicht gedaan. De volgende twee kilometers ging het lichtjes op en neer en moest ik alle aandacht houden om het vrijwel onzichtbaar pad te kunnen volgen. De laatste 400 meter daalde het pad af naar een riviertje, bruggetje over en aan de overzijde het riviertje volgen.

Oud middeleeuws bruggetje

Het pad werd steeds smaller en steeds steiler omhoog en het werd steeds warmer. Ik besloot om nog maar eens een drink en rustpauze in te lassen. Terwijl ik daar zat hoorde ik mensen aankomen. Zij kwamen van boven naar beneden. Het bleek een Zwitsers echtpaar te zijn wat in Castro Laboreiro op de camping stond en een rondwandeling maakte. Na even gezellig te hebben gebabbeld en wandelervaringen te hebben uitgewisseld ging een ieder weer zijn weg. Ik verder omhoog en zij verder naar beneden. Na ongeveer een kwartier kwam ik uit op een hoogvlakte met aan de rechterzijde een diepe afgrond met daarin een riviertje. Na ongeveer 1 kilometer bereikte ik de oude Romeinse brug, Ponte da Cava da Velha, een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de wijde omtrek.

Ponte da Cava da Velha

Even de brug bekeken en enkele foto's genomen en weer verder. Na een paar honderd meter bereikte ik de doorgaande weg naar Castro Laboreiro. Volgens het boekje was ik nu op een hoogte van 780 dat was nog wel te doen ondanks dat ik er ondertussen 22 kilometer had opzitten en de temperatuur inmiddels de 30 graden was gepasseerd. Maar wat wil het geval na ongeveer 300 meter daalde de weg naar 680 meter en werd het volledig andere koek zeker toen bleek dat de stijging extreem steil was en het asfalt bloedheet. Plan B werd uit de kast gehaald en om de kilometer word nu 10 minuten gestopt en de laatste kilometer werd ook nog in twee gedeelten afgelegd. Een en ander is wel te zien aan de gem. snelheid overall en de pauzetijd van bijna 4 uur. Gelukkig kwam ik nog behoorlijk fit boven in Castro Laboreiro aan en kon ik snel mijn hotel opzoeken, hotel Mira Castro.

Hotel Mira Castro

Ik ben nu in een super de luxe kamer met alles er op en er aan, incl. diner en ontbijt voor 38, -. Het eten voor vanavond zal de plaatselijke specialiteit zijn nl. geroosterde geit. Aangezien het ontbijt pas om 08.00 uur is en ik vroeger wil vertrekken ligt er morgenvroeg een ontbijtpakketje voor mij klaar aan de receptie.

Voor ik het vergeet op in de laatste paar kilometers terwijl ik weer eens een pauze maakte kwam er zowaar een andere wandelaar/pelgrim voorbij. Na enig heen en weer praten bleek het een Portugees te zijn ook op weg naar Santiago. Hij had er een behoorlijk tempo in, maar hij had precies de helft van mijn leeftijd.

Later bleek hij in hetzelfde hotel te logeren en heb ik hem toen ik buiten zat nog heel even gesproken en daarna nooit meer gezien.

Morgen de koninginnenrit van deze camino, morgen gaan we over het hoogste punt van deze camino. Ook dat spelen we wel weer klaar ondanks de bloedhete dagen momenteel.

Tot morgen,

Frans. 

Lobios - Castro Laboreiro

Afstand: 25,2 km.

Gem. loopsnelheid: 4,5 km/u

Gem. overall: 2,6 km/u

Looptijd: 5.35 uur.

Pauze: 3.58 uur.

Tijd onderweg: 9.33 uur.

Vertrek: 7.20uur.

Aankomst: 16.53 Spaanse tijd. 15.53 Portugese tijd.

Meters omhoog: 891 meter. 

Meters omlaag: 355 meter.
Hoogste punt: 949 meter
Laagste punt: 366 meter.
Temperatuur bij vertrek: 13 graden.
Temperatuur bij aankomst: 31graden

Camino  Geira Romana

 dag 4,

woensdag 29 mei 2019

Na de dag van gisteren weer een nieuwe etappe van

 Campo do Geres naar Lobios.

Vanaf de jeugdherberg waar ik overnacht gaat het met een wijde boog door het dorpje Campo do Geres om na het dorp weer op de N307 te komen. Deze volgen we een tweetal kilometers en gaan dan rechts af richting een stuwmeer in de Rio Homem. 

Geweldig uitzicht

We gaan over een kleine rivier, de Rio Sarilhao,

Brug over de Sarilhao

passeren de XXX mijlpaal en belanden in de regio die Mata de Albergia wordt genoemd.

Na in totaal 8 kilometer wordt mijlpaal XXXIII

Mijlpaal XXXIII

gepasseerd en bereiken we al gauw de brug van Sint Michael (Sao Miguel).

Brug Sint MIchael

We steken de brug over  en aan de andere zijde begint misschien wel het slechtste pad wat ik ook op een camino gelopen heb. Gewoon verschrikkelijk slecht.

Stuwmeer Rio Caldo

Een en al rotsen en stenen, op sommige plaatsen is het pad veranderd in een kleine beek Daarbij gaat het ook nog vrij steil omhoog en op sommige plaatsen is het pad vrijwel niet zichtbaar.

Het pad naar boven.

Door het dichte struikgewas is het niet mogelijk om naast het pad door het bos te lopen. Na ongeveer 1 kilometer wordt het pad ietsje pietsje beter maar niet veel.

Het pad wordt iets beter, nou ja beter...………...

Gelukkig naderen we het einde en na de laatste 50 meter echt super steil omhoog te zijn geklommen bereiken we de parkeerplaats van Portela do Homem, een voormalige grenspost tussen Portugal en Spanje.

Grens Portugal Spanje

Ik ben nu in Spanje en besluit hier een pauze in te lassen.

Op de grenspost is een bar maar die is alleen in juli en augustus geopend.

Na een pauze van 40 minuten gaat de tocht verder. Wat volgt is een volledig nieuw aangelegd pad genaamd de Interior Via Nova. Volgens het bord bij het begin loopt dit pad tot mijn bestemming voor vandaag, Lobios.

Daarna gaat het pad nog verder tot ver in Galicia. Maar zover is het nog niet er zijn nog 13 kilometer te gaan over een pad met weinig of geen schaduw en geen enkele bar of iets dergelijks. Het is wel een goed begaanbaar en vrijwel vlak pad en men heeft aan de linkerkant zicht op de inmiddels gerooide bossen die in 2018 slachtoffer waren van de grote bosbranden in dit gebied. Aan de dicht beboste rechterkant zo nu en dan zicht op de doorgaande weg naar Lobios. Na ongeveer 4 kilometer heb ik de keuze om dit pad te blijven volgen of de brug over en links af naar Os Banos, waar een bar is. De keuze is niet moeilijk, op naar de bar. Eerst passeren we nog de restanten van een oude Romeinse villa, Aquis Originis.

Aquis Originis

Niet veel later gaat het langzaam berg op en bij een richtingaanwijzer de richting Os Banos genomen. Na een afdaling van 500 meter bereik ik Os Banos. 

Os Banos staat bekend om zijn thermale baden met een constante temperatuur van ongeveer 45 graden. Een van de baden is openbaar en ligt aan de rand van de rivier. Ik ga even een kijkje nemen en kan de drang niet weerstaan om ook te water te gaan en wel in mijn onderbroek en daarin ben ik zo blijkt niet de enigste. Heerlijk om zo van de verhitte wandeling in het water te plonzen.

Baden in Os Banos zelf ook even gepoedeld

De buitentemperatuur is inmiddels opgelopen tot 25 graden en stijgt nog steeds. Na de zwempartij even op het droge en al snel is mijn sneldrogende onderbroek droog en kan ik op weg naar de bar. Tijd voor een wat langere pauze en een natje en een droogje en uiteraard de noodzakelijke stempel.
Na de lange pauze van ongeveer 1,5 uur weer op pad en nu erg rustig aan, de temperatuur is inmiddels opgelopen tot ver boven de 25 graden. Eerst nog een stukje asfalt, links de brug over en ik ben weer op de oorspronkelijke route. Nu gaat het nog even stevig bergop van 420 meter naar 540 meter over een afstand van 1.8 kilometer, best wel pittig en zeker met deze temperatuur. Nu volgt een asfalt weg van 2,5 kilometer en we bereiken ons eindpunt, Lobios.

Hier volgt in mijn onderkomen, hotel Lusitano, het bekende ritueel van douchen, de was doen, even rusten en daarna aan de koffie.

Hotel Lusitano

Na de koffie aantekeningen maken om later deze verslagen te kunnen maken. In de naast gelegen bar even een praatje gemaakt met de barman en met hem een afspraak gemaakt voor het avondeten om 21.00 uur.
Zo is er weer een dag voorbij op deze wonder mooie, zeer pittige en eenzame weg naar Santiago. In de informatie staat dat het geen camino is voor mensen zonder camino-ervaring of ervaring in het bergwandelen. Ik kan me hier volledig bij aansluiten. Het gaat echt steeds berg op of bergaf zonder enig echt vlak stuk. Tel daar bij op de weinige voorzieningen en de warmte dan is het helemaal duidelijk.
Tot morgen,
Frans.

Campo do Geres - Lobios
Afstand: 26,4 kilometer.
Gem. loopsnelheid: 4,9 km/u
Gem. overall: 3,5 km/u
Looptijd: 5.21 uur.
Pauze: 2.16 uur
Tijd onderweg: 7.37 uur.
Vertrek: 06.30 uur.
Aankomst: 14.07 Portugese tijd 15.07 Spaanse tijd.
Meters omhoog: 449 meter.
Meters omlaag: 699 meter.
Hoogste punt: 767 meter.
Laagste punt: 400 meter.
Temperatuur bij vertrek: 14 graden.
Temperatuur bij aankomst: 29 graden.
Zonnige, warme en windstille dag.

Camino Geira Romana
 dag 3
dinsdag 28 mei 2019.

Na de dag van gisteren die gewoon een aanloopdag was na het vertrek uit Braga volgde vandaag de eerste echte etappe van Caldelas naar Campo do Geres 

Soms gaat de camino dwars door een gebouw.

Na de dag van gisteren die gewoon een aanloopdag was na het vertrek uit Braga volgde vandaag de eerste echte etappe van Caldelas naar Campo do Geres.
Direct na het ontbijt om 08.30 uit Caldelas vertrokken naar Campo do Geres een kleine 30 km verder op. Na ongeveer 500 meter bij het verlaten van Caldelas ging het al meteen bergop en niet zo zuinig want we gingen over een afstand van nog geen 5 kilometer van 135 meter naar 465 meter boven zeeniveau. Soms erg geleidelijk en soms super steil. De route liep door wat kleinere gehuchten zoals Real, Covas en Paranhos naar het plaatsje Santa Cruz. Tot hier liep de route door een landelijk gebied met kleinschalige landbouw en weinig bebouwing. Santa Cruz is een van die kleine dorpjes met als enige activiteit een bar die maar zo nu en dan geopend is. Vanaf Santa Cruz gaat de route volledig over de oude Romeinse weg tussen Braga en Astorga langs deze route treffen we dan ook op regelmatige afstanden een verzameling van oude Romeinse mijlpalen aan. De eerste mijlpaal die we

Romeinse mijlpalen direct na Santa Cruz.

tegenkomen is nummer XIV, direct na Santa Cruz daar waar de asfaltweg over gaat in een onverharde weg. Ondertussen liep de temperatuur onder zonnige omstandigheden op naar 25 graden. Gelukkig bood de route veel stukken tussen bomen en andere begroeiing zodat er veel schaduw was. De volgende mijlpaal nummer XV bood een werkelijk fantastisch uitzicht over de omgeving en de vallei van de Rio Homem. Hierna volgde gedurende 500 meter een zeer rotsachtig pad tot aan de Da Pena kapel, nadat we weer op de verharde weg terug waren passeerden we een bar met een klein winkeltje, jammer maar helaas beide

Schitterende vergezichten.

gesloten. Langzaam maar zeker naderen we nu Terras de Bouro de enige plaats van enige omvang die we vandaag zullen aandoen. Aangezien we vanaf hier nog 14 km hebben te gaan over een soms sterk en soms langzaam stijgende route besluit ik om in Terras de Bouro geen pauze te maken en mijn weg nog met enkele kilometers voor te zetten mede gezien het feit dat de temperatuur inmiddels was opgelopen naar 28 graden. Na het dorpje Moimenta a Nova gaat het, door een schitterend landschap, de eerste `1,5 kilometer van 260 meter naar 430 meter. Geen kattenpis. Na het bereiken van de top staan we bij mijlpaal nummer XX. De route wordt nu wat vlakker maar blijft stijgen tot de omgeving van Travassos. Op deze route steeds een geweldig uitzicht over de vallei. Na het passeren van de mijlpalen XXI en XXIII, XXII hebben we nooit gezien,

Even pauze bij de Romeinse mijlpalen.

belanden we via een onverharde weg op nationale weg N307. Bij aankomst op deze weg is er een kleine rustplaats ingericht met stenen banken. Tijd voor een stevige pauze van ruim 1,5 uur. Zelfs de oogjes even dicht gedaan. Na deze stevige rust en uiteraard wat gegeten en gedronken te hebben op pad naar Covide alwaar de volgende rust is voorzien.
Via een slingerpad door een prachtig bos komen we weer terug op de N 307. De N307 is de weg naar de grens met Spanje. Overigens een zeer rustige weg want ik heb er geen enkele auto of wat dan

Nog 5 km te gaan.

ook ontmoet. Na 500 meter bereik ik de bar Eiras aan de rand van Covide, tijd voor de laatste stop voor vandaag. Vanaf hier zijn het nog 3 kilometer tot Campo do Geres, 3 kilometer die stevig berg op gaan en waar vooral de eerste 2 kilometer geen schaduw is. De ontvangst bij bar Eiras is geweldig. Zeer vriendelijke ontvangst en de pelgrim wordt met alle egards behandeld. Ik wordt zelfs op het terras bediend wat in deze streken zeer ongebruikelijk is aangezien het normaal is dat men zijn of haar consumpties zelf aan de bar ophaalt. Conchita, de barvrouw, komt zelfs met stempel en stempelkussen naar buiten om mij van een stempel te voorzien. Bovendien als ik alle aangeboden borrels had geaccepteerd was vandaag niet meer in Campo do Geres aangekomen. Na met handen en voeten met de barbezoekers en personeel van gedachte gewisseld te hebben, de tijd vloog voorbij, moest ik toch besluiten om na wederom een pauze van 1,5 uur, verder te gaan voor de laatste 3 kilometer. Na door het dorpje Covide, met zijn zeer nauwe straatjes en eeuwenoude granieten huisje te zijn gelopen, wederom op de N307 gekomen en de langzaam stijgende weg gedurende 2 kilometer gevolgd tot aan het Ethnografic Museum of Vilarinho das Furnas y Geira, sorry ik heb deze naam niet bedacht. Op de rotonde voor het museum links af, over de oude brug, langs het busstation naar mijn overnachtingsadres; Pousada de Juventude, of te wel de jeugdherberg van Vilarinho. Ik had hier een bed gereserveerd in een slaapzaal voor 8 personen, maar bij aanmelding bij de receptie kreeg ik voor de zelfde prijs, 12,56 een gratis upgrade naar een 1 persoons kamer omdat de slaapzalen mede gebruikt werden door een grote groep schoolkinderen. Deze jeugdherberg ligt echt helemaal in het land van niks en nergens m.a.w. er is de

De jeugdherberg.

jeugdherberg en verder niets. Op de receptie tevens geboekt voor het avond eten om 20.00 uur. Voor 7, -, een soepje met brood, gebakken kabeljauw met aardappelpuree, een yoghurtje,
een flesje water en een perzik. Na de douche en de was nog even de beentjes gestrekt, de maaltijd genuttigd, nog een praatje met de receptionist gemaakt en om 22.00 ga ik de oogjes sluiten want voor morgen staat en weer een lange en warme tocht te wachten.
Tot morgen,
Frans.

Caldelas - Campo do Geres
Afstand: 29,2 km.
Gemiddelde loopsnelheid: 4,6 km/u
Gemiddelde overall: 3,1 km/u
Looptijd: 6.25 uur.
Pauze: 2.56 uur
Tijd onderweg: 9.21 uur
Vertrek: 08.30 uur.
Aankomst: 17.51 uur.
Meters omhoog: 928 m.
Meters omlaag: 660 m.
Hoogste punt: 668 m.
Laagste punt: 132 m.
Temperatuur bij vertrek: 19 graden.
Temperatuur bij aankomst 28 graden.
Zeer zonnige en warme dag.

Camino Geira Romana

 dag 1 en 2,

 zondag 26 en maandag 27 mei 2019

Vandaag een samenvatting van mijn eerste twee dagen op de Camino Geira Romana y dos Arrieiros.

Zondag 26 mei 2019 reisdag.

In de late middag met de trein van Sittard naar Charleroi Sud en van daar met de bus naar Charleroi Airport. Vandaar met de hoteltaxi naar mijn overnachtingshotel.

Maandag 27 mei 2019.

Vandaag erg vroeg uit de veren om 04.00 uur, ontbijten en met de hoteltaxi naar de luchthaven.

Op de luchthaven geen problemen bij bagage incheck en veiligheidscontrole en onder het genot van een kop koffie wachten op het sein om in te stappen voor de vlucht naar Porto. Vlucht vertrekt keurig op tijd en na een voorspoedige en rustige vlucht op tijd in Porto aangekomen. Na het ophalen van de bagage meteen een toilet in om om te kleden in wandeltenue aangezien ik vandaag ook nog de eerste etappe ga afleggen. Na het omkleden op naar de bushalte voor mijn reeds gereserveerde bus naar Braga. Na een korte wachttijd, 20 minuten, kon ik reeds instappen en precies op tijd 09.30 vertrok de bus naar Braga om daar 55 minuten later aan te komen. Van het busstation naar de kathedraal, mijn startpunt, zijn slechts 800 meter of een minuut of tien. Na in de kathedraal mijn eerste stempel te hebben opgehaald nog even door de stad gewandeld, koffie gedronken en nog even alles nagekeken. Om klokslag 12.00 uur, volgens planning, vertrokken voor de eerste etappe:

Braga - Caldelas.

Kathedraal Braga

Arco da Porto Nova

Start aan de voordeur van de kathedraal van Braga en via de Arco da Porta Nova  naar de Rua da Boa Vista. De straat heeft de eer dat hier een aantal verschillende camino's door komen. De Camino Portugues Central, route via Braga, de Camino Torres en deze camino. De Camino da Geira Romana loopt ongeveer 2 km samen met de twee genoemde camino's en daarna gaat hij rechts af. Dit rechtsaf gaan is geen probleem ware het niet dat dit op geen enkele wijze staat aangegeven. Dus puur op GPS gaan lopen. Na een tijdje door de buitenwijken van Braga wordt de omgeving wat landelijker om bij het Mausoleum van San Fructuosa te belanden. Even fototje nemen en weer verder. Na een tweetal kleine dorpjes aan de rand van Braga kom je terecht op een doorgaande weg de CM 1282 die je uiteindelijk over de Ponte do Bico leidt om de Rio Cávado over te

Rio Cadavo

Rio Cadavo

steken. Nu wordt de omgeving nog landelijker en over stille wegen van voornamelijk de beroemde en beruchte Portugese keitjes. Na ongeveer 2 kilometer wordt het klooster van Sint Andre van Rendufe bereikt. Dit niet in gebruik zijnde klooster verkeert in zeer slechte staat met uitzondering van de bijbehorende kerk. De kerk is gesloten dus niet te bezichtigen.

 

Direct na het klooster begint de eerste klim van deze dag, maar eerst tijd voor koffie en wat te eten.

Mausoleum San Fructuoso

Ponte do Bico

Kapel  San Fructuoso

Naast het klooster ligt een bar maar jammer maar helaas: gesloten. Dan maar de bult op en kijken of daar iets is. Inderdaad na ongeveer 1,5 kilometers staat er een bord: bar 500 meter. Oké op naar de bar, maar ook deze is gesloten. Gelukkig was er iemand op straat die me wist te vertellen dat er nog eens 500 meter verder een bar was die wel open was. Deze 500 meter bleken iets meer te zijn, zoveel meer dat de lieve juffrouw in mijn GPS wist te vertellen dat ik inmiddels 2 kilometer buiten de route zat en weer op de Camino Central. Toch maar de bar aangedaan en daar een tweetal goed belegde broodjes genuchtigd en twee koppen voortreffelijk koffie gedronken en nog twee blikjes Aquarius meegenomen en dat alles voor  8,- euro. 

De keuze was nu om de 2 kilometer terug te lopen naar de route of een doorsteek te maken langs een kleine rivier en na 3 kilometer weer op de goede route te komen. Gekozen voor het laatste.

Klooster San Andre

Thermen Cadelas

Pension Correia

Onder een stralende zon een temperatuur van 23 graden en een zacht briesje inmiddels mijn eindpunt tot op 5 kilometer genaderd en het gaat nog steeds langzaam bergop. De route verlaat nu de doorgaande weg en we moeten een voetpad omhoog wat echt steil omhoog gaat over een afstand van ongeveer 1 kilometer. Op het einde de asfalt weg oversteken en rechtsaf richting Caldelas na ongeveer 4 kilometer wordt het einddoel van deze dag bereikt. Pensao Correia, een eenvoudig maar brandschoon hoteletje aan de rand van Caldelas. Caldelas staat bekend om zijn thermale baden en is de eerste plaats in het Geres Park wat je tegenkomt. Na het inchecken, meteen een afspraak gemaakt voor het avondeten, vanaf 20.00, gedoucht, de was gedaan en inkopen voor morgen gedaan.
Samenvatting:
Voor de eerste dag was dit een hele mooie aanlooproute en een fijne etappe om weer in het camino-ritme te komen. Na het verlaten van de buitenwijken van Braga was het een landelijke route die jammer genoeg vrijwel alleen over verharde wegen ging. 

Tot morgen,

Frans.

Braga - Caldelas
Afstand: 20,5 km.
Gem.loopsnelheid 4,9 km/u
Gem.overall 3,5 km/u
Looptijd 4.10 uur
Pauze 1.37 uur
Tijd onderweg 5.47 uur.
Vertrek 12.00 uur
Aankomst 17.47 uur.

Meters omhoog: 292 m
Meters omlaag: 335m
Hoogste punt:195 m
Laagste punt: 34m

Temperatuur bij vertrek 20 graden.
Temperatuur bij aankomst 24 graden.
Zonnige en vrijwel onbewolkte dag.

                  Waarom de camino lopen ?.

De toegevoegde foto's zijn foto's van mijn eerdere tochten.

Kathedraal Salamanca

Waarom loop je je toch die camino ?  Dit is een van de meest gestelde vragen die je gesteld worden als het gesprek op de camino komt. Om eerlijk te zeggen na 7 jaar de camino lopen kan ik daar geen rechtstreeks antwoord op geven. Sommigen lopen de camino op sportieve gronden, anderen op spirituele gronden, voor weer anderen is het een goedkope wandelvakantie en dan zijn ook nog, maar dat is een zeer kleine groep, die lopen op godsdienstige gronden. Alleen met dit laatste moet ik voorzichtig zijn want dat wordt door de goegemeente niet in dank afgenomen. Voor mij heb ik wel eens gedacht dat het een mengeling was en nog is van het sportieve en het spirituele. Maar dat is het ook weer niet helemaal. Voor mij zit het meer  in de beleving van de tocht. Zeker nu ik de laatste 4 jaar de nauwelijks belopen en zeer eenzame routes heb gelopen. Stel je voor je loopt dagen lang moedermenske alleen in volstrekte eenzaamheid door een door alles en iedereen verlaten gebied, langs een nauwelijks of niet bewegwijzerde route en je bent blij als je op de plaats van bestemming bent weer mensen ziet. Tijdens die dagen ben je volledig op je zelf aangewezen en moet je volledig vertrouwen op je gps en de ervaring die je hebt met je oriënteren op de zon en je gevoel. Voordeel is wel dat je alles zelf beslist en dat je alleen verantwoording aan jezelf moet afleggen. Stel je voor dat je alles wat je gedurende de tocht nodig hebt op je rug draagt, dat je gedurende de tocht voor jezelf bepaalt wanneer je rust, eet en drinkt, stel je voor, onderweg ben je volledig een met de je omringende natuur en kun je de weersomstandigheden niet uit de weg gaan.

San Toribi

Een niet onbelangrijk aspect zijn ook de ontmoetingen na afloop van een dagtocht met de lokale bevolking. Zeker op de routes waar nauwelijks pelgrims of wandelaars komen maak je heel snel contact met de lokale bevolking zeker als er in hun landstaal gecommuniceerd kan worden al moet dit met handen en voeten worden ondersteund. De mensen onderweg zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam en vol bewondering voor de prestatie die je aan het leveren bent. Bovendien is het respect voor oudere mensen in Portugal en Spanje nog erg groot, iets wat je in Nederland jammer genoeg  niet meer of nauwelijks nog tegenkomt.

Camino Vadiniense

Zoals hier boven te lezen is kan ik niet in een paar woorden weergeven waarom ik de camino loop en dat elk jaar weer opnieuw. Bovendien is het voor mij een soort prettige verslaving geworden, een virus, waar als je er eenmaal mee besmet bent niet meer vanaf komt. Voor iemand die nog nooit een camino heeft gelopen is dit niet te begrijpen. Daarom is het misschien een idee om het ook eens te gaan doen.

Nog maar 14 dagen en dan ben ik alweer op weg naar Portugal om in 2019 camino nummer 14 en 15 te gaan lopen. Deze 14 dagen kunnen niet snel genoeg gaan aangezien ik mijn trainingskilometers er op heb zitten en ik mijn uitrusting weer compleet en 100% op orde heb.

Wel wil ik nog even een overzicht geven van mijn camino's tot nog toe.

2012, 18 april t/m 24 mei.

Camino Francés ( Saint Jean Pied de Port - Santiago) en het rondje Santiago - Muxia - Fisterra - Santiago 1008 km.

Muxia

2013, 11 mei t/m 29 mei.

Camino Portugues Central ( Porto - Santiago) en het rondje Santiago - Muxia - Fisterra - Santiago 476 km.

2014, 24 mei t/m 18 juni.

Camino Primitivo (Oviedo - Santiago) , Camino Ingles (Ferrol - Santiago) en het rondje Santiago - Muxia - Fisterra - Santiago 659 km.

2015, 21 mei t/m 8 juni.
Camino Portugues Interior (Visieu - Orense), Camino Sanabres (deels, Orense - Santiago) rondje Santiago - Muxia - Fisterra - Santiago.616 km.

2016, 21 april t/m 9 mei.
Camino Invierno ( Ponferrada - A Laxe), Camino Sanabres (deels, A Laxe - Santiago)), rondje Santiago - Muxia - Fisterra - Santiago, Camino Ingles ( Ferrol - Santiago) 655 km.

Cabo Fisterra

2017, 29 mei t/m 21 juni.
Camino del Norte (deels, Santander - San Vicente), Camino Lebaniego (San Vicente - Potes), Camino Vadiniense (Potes - Puente Vilarente), Camino Francés (deels, Puente Vilarente - Ponferrada), Camino de Invierno ( Ponferrada - A Laxe), Camino Sanabres (deels,A Laxe - Santiago), Santiago - Fisterra. 789 km.

2018, 24 mei t/m 13 juni.
Camino de Torres ( Salamanca - Ponte de Lima), Camino Portugues Central (deels, Ponte de Lima - Santiago )  600 km.

Bovenstaand overzicht betekent dat ik tot op heden 4803 km over de een of andere camino heb gelopen en dat ik tijdens mijn tocht over de Camino da Geira het 5000 km punt zal passeren. Verder heb ik in de loop de jaren ook een en ander verzameld en wel:
14x Compostela, 6x Fisterrana, 5x Muxiana, 10x Certificado de Distancia, 1x Jubileumjaar St.Franciscus, 1x San Toribio.

Tot zover het hoe en waarom tot op heden. Het volgende verslag komt als ik al onderweg ben naar Santiago en wel vanaf zondag 26 mei.

Cruz de Ferro

De heenreis is enigszins gewijzigd, vanaf Porto ga ik niet met metro en trein naar Braga maar rechtstreeks met de snelbus van Porto Airport naar Braga een stuk sneller en goedkoper.

Tot dan,
 Frans.

Reageren ?. Dat kan eenvoudig door naar beneden te scrollen en te klikken op opmerkingen.
Ook kun je e-mailadres invullen bij: sent by mail , en dan krijg bij elk verslag meteen een mail.