Camino Geira Romana
dag 5
donderdag 30 mei 2019
Voor de dag van vandaag stond er een
stevige wandeling op het touw. Nl. van Lobios naar Castro Laboreiro . Vandaag
verplaatsen we ons weer van Spanje naar Portugal. Ik had het geluk dat de bar
die bij hotel Lusitano hoort al om 06.30 uur open was zodat ik nog even een
ontbijt kon scoren en niet met een lege maag op pad moest.
Na het verlaten van Lobios, in een frisse
morgen, gaan we na ongeveer 1 kilometer de Rio Limia over.
|
Rio Limia |
Direct na de brug in
de buurt van een tankstation gaat achter het tankstation een zeer smal en
onduidelijk pad omhoog. Het was even zoeken waar precies de richting aanwijzer
stond maar dankzij een vriendelijke pompbediende zat ik meteen op het goede
spoor. Na over dit sterk stijgend pad te zijn gegaan en de doorgaande weg te
zijn overgestoken belandde ik na 3 kilometer in het dorpje A Feira Vella.
Direct na het doorkruisen werd de asfalt weg weer verlaten en ging het verder
over onverharde paden met een zeer dichte begroeiing. Na zig zag door O Casal
te zijn gelopen weer terug op de doorgaande weg en werd na 5,5 kilometer een
wat groter dorp, Entrimo bereikt.
|
Kerk Entrimo |
Vanaf de kerk in Entrimo was de route even
zeer onduidelijk, geen duidelijke beschrijving in het boekje, geen bewijzering
en ook mijn GPS was even de weg kwijt. Bovendien was er geen mens op straat om
iets te kunnen vragen. Na even rond gelopen gekeken te hebben werd er eindelijk
een aanwijzing gevonden en kon ik weer verder.
|
Horeo's of te wel graanschuren. |
Na een afdaling van 600 meter
volgde een lange steile beklimming over een afstand van 4 kilometer ging het
omhoog van 460 naar 790 meter. Na door A Perreira te zijn gelopen kwam ik, na 2
kilometer, terecht in een zeer verlaten en zeer rotsachtig gebied, het leek wel
een woestijn.
Door de lokale bevolking wordt dit gebied
een maanlandschap genoemd. Een lange grindweg door een volledig doods landschap
bezaaid met enorme rotsblokken zonder enige begroeiing, terwijl de koperen
ploert steeds hoger en warmer aan de hemel kwam.
Gelukkig was de doortocht maar 3
kilometer. Na 3 kilometer ging er een zeer smal en onduidelijk pad naar
links en steil naar beneden. Bij het naar links gaan werd de grens tussen
Spanje en Portugal overschreden en was ik weer in Portugal. Op het einde van
het pad kwam ik uit bij de kapel van Ameixoeira. Tijd voor pauze.
|
Kapel Ameixoeira |
Me genesteld onder het afdak van de kapel
en daar wat gegeten en gedronken en even de oogjes dicht gedaan. De volgende
twee kilometers ging het lichtjes op en neer en moest ik alle aandacht houden
om het vrijwel onzichtbaar pad te kunnen volgen. De laatste 400 meter daalde
het pad af naar een riviertje, bruggetje over en aan de overzijde het riviertje
volgen.
|
Oud middeleeuws bruggetje |
Het pad werd steeds smaller en steeds steiler omhoog en het werd steeds
warmer. Ik besloot om nog maar eens een drink en rustpauze in te lassen.
Terwijl ik daar zat hoorde ik mensen aankomen. Zij kwamen van boven naar
beneden. Het bleek een Zwitsers echtpaar te zijn wat in Castro Laboreiro op de
camping stond en een rondwandeling maakte. Na even gezellig te hebben gebabbeld
en wandelervaringen te hebben uitgewisseld ging een ieder weer zijn weg. Ik
verder omhoog en zij verder naar beneden. Na ongeveer een kwartier kwam ik uit
op een hoogvlakte met aan de rechterzijde een diepe afgrond met daarin een
riviertje. Na ongeveer 1 kilometer bereikte ik de oude Romeinse brug, Ponte da
Cava da Velha, een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de wijde omtrek.
|
Ponte da Cava da Velha |
Even de brug bekeken en enkele foto's genomen en weer verder. Na een paar
honderd meter bereikte ik de doorgaande weg naar Castro Laboreiro. Volgens het
boekje was ik nu op een hoogte van 780 dat was nog wel te doen ondanks dat ik
er ondertussen 22 kilometer had opzitten en de temperatuur inmiddels de 30
graden was gepasseerd. Maar wat wil het geval na ongeveer 300 meter daalde de
weg naar 680 meter en werd het volledig andere koek zeker toen bleek dat de
stijging extreem steil was en het asfalt bloedheet. Plan B werd uit de kast
gehaald en om de kilometer word nu 10 minuten gestopt en de laatste kilometer
werd ook nog in twee gedeelten afgelegd. Een en ander is wel te zien aan de
gem. snelheid overall en de pauzetijd van bijna 4 uur. Gelukkig kwam ik nog
behoorlijk fit boven in Castro Laboreiro aan en kon ik snel mijn hotel
opzoeken, hotel Mira Castro.
|
Hotel Mira Castro |
Ik ben nu in een super de luxe kamer met alles er
op en er aan, incl. diner en ontbijt voor 38, -. Het eten voor vanavond zal de
plaatselijke specialiteit zijn nl. geroosterde geit. Aangezien het ontbijt pas
om 08.00 uur is en ik vroeger wil vertrekken ligt er morgenvroeg een
ontbijtpakketje voor mij klaar aan de receptie.
Voor ik het vergeet op in de laatste paar
kilometers terwijl ik weer eens een pauze maakte kwam er zowaar een andere
wandelaar/pelgrim voorbij. Na enig heen en weer praten bleek het een Portugees
te zijn ook op weg naar Santiago. Hij had er een behoorlijk tempo in, maar hij
had precies de helft van mijn leeftijd.
Later bleek hij in hetzelfde hotel te
logeren en heb ik hem toen ik buiten zat nog heel even gesproken en daarna
nooit meer gezien.
Morgen de koninginnenrit van deze camino,
morgen gaan we over het hoogste punt van deze camino. Ook dat spelen we wel
weer klaar ondanks de bloedhete dagen momenteel.
Tot morgen,
Frans.
Lobios - Castro Laboreiro
Afstand: 25,2 km.
Gem. loopsnelheid: 4,5 km/u
Gem. overall: 2,6 km/u
Looptijd: 5.35 uur.
Pauze: 3.58 uur.
Tijd onderweg: 9.33 uur.
Vertrek: 7.20uur.
Aankomst: 16.53 Spaanse tijd. 15.53 Portugese tijd.
Meters omhoog: 891 meter.
Meters omlaag: 355 meter.
Hoogste punt: 949 meter
Laagste punt: 366 meter.
Temperatuur bij vertrek: 13 graden.
Temperatuur bij aankomst: 31graden